Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στη Νάουσα η εκδήλωση της Τομεακής Οργάνωσης Ημαθίας του ΚΚΕ για τον εργάσιμο χρόνο με τίτλο ¨ Δουλεύουμε για να ζούμε , δεν ζούμε για να δουλεύουμε¨ .
Στην εισηγητική του ομιλία ο Γραμματέας της οργάνωσης Βιομηχανίας του ΚΚΕ , Κώστας Ιωσηφίδης , ξεκινώντας με ένα βίντεο που προσομοίαζε μια συνομιλία με ένα σύστημα τεχνικής νοημοσύνης αποκάλυψε μέσα από τις απαντήσεις που δίνονταν από αυτό και μέσα από το παράδειγμα ενός μπουκαλιού νερού , τον χαρακτήρα της κοινωνικής εργασίας , ότι δηλαδή σήμερα για να παραχθεί αυτό το μπουκάλι χρειάζεται να συνεργαστούν δεκάδες και εκατοντάδες εργαζόμενοι από όλο τον κόσμο . Από την τελική απάντηση του ηλεκτρονικού συστήματος φανερώθηκε και το εμπόδιο στο ποιος τελικά απολαμβάνει το αποτέλεσμα της εργασίας του , καθώς αυτό απάντησε ότι είναι ιδιοκτησία του επιχειρηματία ο οποίος βγάζει το κέρδος .
Αναφέρθηκαν επίσης οι μέθοδοι με τις οποίες οι επιχειρηματίες , εκμεταλλευόμενοι όλο το νομοθετικό πλαίσιο των αστικών κυβερνήσεων και κατευθύνσεων της ΕΕ, αποσπούν ακόμα μεγαλύτερη υπεραξία από την εκμετάλλευση των εργαζομένων . Ότι ο μισθός δεν αναλογεί σ’ αυτό που πραγματικά παράγουν οι εργαζόμενοι και πως η εργατική δύναμη αποτελεί το μοναδικό εμπόρευμα που δημιουργεί νέα αξία την οποία τσεπώνει ο καπιταλιστής.
Έγινε αναφορά στους σύγχρονους αγώνες των εργαζομένων όπως στα Μεταλλεία Χαλκιδικής , όπου οι εργαζόμενοι ζμπαράλιασαν τα σχέδια της πολυεθνικής που ήθελε να τους βάλει να δουλέψουν 12ωρα και ότι η οργανωμένη πάλη , με δυνατά σωματεία , και η συμπόρευση με το ΚΚΕ είναι αυτή που φέρνει αποτελέσματα.
Ακολούθησαν παρεμβάσεις από γιατρό του νοσοκομείου Νάουσας , όπου ήρθαν παραδείγματα του πως γίνεται λάστιχο η ζωή των γιατρών , μέσα από το τέντωμα του εργάσιμου χρόνου , ενώ ακολούθησε παρέμβαση από το κλάδο των Τροφίμων με αντίστοιχα παραδείγματα , όπως και ερωτήσεις.
Τέλος τονίστηκε και με παραδείγματα , η σύνδεση του αγώνα για τον εργάσιμο χρόνο και ενάντια στην εκμετάλλευση με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο , καθώς αποτελούν και τα δύο «παιδιά» του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος . Φωτίστηκαν οι δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα ώστε να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος , η ανάγκη να δυναμώσουν οι αγώνες με αυτό το αίτημα ταυτόχρονα με τον αγώνα απέναντι στην ιμπεριαλιστική εμπλοκή από τώρα , ώστε να γκρεμιστεί το εμπόδιο που δεν είναι άλλο από τους επιχειρηματικούς ομίλους οι οποίοι έχουν στην ιδιοκτησία τους όλα αυτά που παράγονται από τα εκατομμύρια των εργαζομένων, τις κυβερνήσεις και τις ενώσεις τους.