Της λευτεριάς το κάλεσμα
Αφιέρωμα στις ηρωίδες του Ολοκαυτώματος της Νάουσας
Το απόγευμα της τελευταίας Κυριακής του Απρίλη, συγκεκριμένα στις 27 Απριλίου 2025, η πόλη της Νάουσας γιόρτασε την 203η Επέτειο του Ολοκαυτώματος, διοργανώνοντας μια συγκινητική επετειακή εκδήλωση μνήμης με τίτλο «Της λευτεριάς το κάλεσμα – Αφιέρωμα στις ηρωίδες του Ολοκαυτώματος». Αυτή η βραδιά ήταν αφιερωμένη στις ηρωίδες που με το θάρρος και τη θυσία τους έγραψαν λαμπρές σελίδες στην ιστορία της πόλης.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με τη συμμετοχή του γυναικείου χορωδιακού σχήματος “Voci Contra Tempo”, το οποίο υπό τη διεύθυνση της μαέστρου Σοφίας Γιολδάση ενέπνευσε το κοινό με μελωδίες που αναβίωναν μνήμες και συγκίνηση. Επίσης, συμμετείχε το Τμήμα Σύγχρονου Χορού Ενηλίκων του Δημοτικού Ωδείου Νάουσας “Εστία Μουσών”, το οποίο προκάλεσε ρίγη συγκίνησης με χορογραφίες της Στέλλας Μαλιούφα, που προσωποποίησαν τον πόνο και την ελπίδα των ιστορικών γεγονότων.
Μια σημαντική στιγμή της βραδιάς υπήρξε η πρεμιέρα του τραγουδιού “Δεκατρείς”, το οποίο δημιούργησαν η μουσική της Κατερίνας Κίτσου και η ποίηση της Βίκης Κίτσου. Το κομμάτι αυτό αποτέλεσε έναν ύμνο αφιερωμένο στη θυσία και στο αναλλοίωτο φως της Νάουσας. Ο έντονος συναισθηματισμός του έργου αγκάλιασε το κοινό, μεταφέροντας την ιστορική μνήμη στο παρόν.
Η εκδήλωση αναδείχθηκε επιτυχώς από τον Κώστα Βαρβέρη, ο οποίος με τη ρυθμική και συναισθηματική αφήγηση του μίλησε για την ιστορική μνήμη, ενώ τη γενική καλλιτεχνική διεύθυνση και τη σύνθεση των λογοτεχνικών κειμένων επιμελήθηκε ο Δημήτρης Κίτσος, εξασφαλίζοντας την απαραίτητη συνοχή και βάθος σε αυτήν την αξέχαστη εκδήλωση.
Οι χαιρετισμοί που προηγήθηκαν αντήχτηκαν με υψηλό συμβολισμό, καθώς ο Δήμαρχος Ναούσης, Νικόλαος Κουτσογιάννης, και ο Μητροπολίτης Παντελεήμων τίμησαν τις ηρωίδες του Ολοκαυτώματος, προσκαλώντας τη σύγχρονη κοινωνία να παραμείνει αντάξια της κληρονομιάς τους.
Στο Δημοτικό Θέατρο Νάουσας, οι νότες, οι χοροί και οι στίχοι συνέπλεξαν την Ιστορία με το παρόν, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα εγκάρδιας μνήμης και σεβασμού. Όπως ένα άσβεστο κερί, οι μνήμες αυτές κρατούν φωτεινό το δρόμο της λευτεριάς και της αξιοπρέπειας για τις επόμενες γενιές, συνεχίζοντας να εμπνέουν και να κεντρίζουν το συλλογικό φιλότιμο.